Dzieci witają Jezusa i Jezus je zaprasza, aby do Niego przyszły. Zbierają się wokół Niego, okazując swą milość bez zahamowań; dzieci są w tym względzie pokorne, w zgodzie ze swą naturą, albo kiedy chcą się przejechać na ramionach Jezusa czy tez kiedy z zachwytem się w Niego wpatrują. Nie kierują sie pychą i nie ukrywają swych uczuć.
Dzieci są również chłonne i podatne, dlatego też Jezus potępia tych, którzy uczą je grzeszyć. My mamy je kochać i pielęgnować, a one z kolei nas uczą.
Jezus umieszcza dziecko wśród nas, Jego uczniów, jako wzór do naśladowania. Mamy naśladować dzieci, zmieniać się i stawać się duchem jak małe dzieci.
Królestwo niebieskie należy do tych, którzy staja sie jak dzieci. Czynimy to poprzez nawrócenie i pokorne zdemaskowanie przed Ojcem Niebieskim, oraz gdy stajemy się w naszej formacji podatni na Jego świętą wolę.
© 2002-2024 - Irene Thomas
Tłumaczenie polskie: Elizabeth Sikorski
