Jest to hołd złożony temu, który często za mną oręduje, kiedy się modlę do Boga. Św. Józef jest potężnym sojusznikiem w modlitwie. Wybrany na opiekuna Syna Bożego, będąc par excellence mężem Maryi Panny, otrzymał zadanie prowadzenia najbardziej błogosławionego gospodarstwa domowego, w którym jest modelem męskiej nieskazitelności.
W wierze zaakceptował cudowne poczęcie Jezusa. W posłuszeństwie wyprowadził rodzinę do Egiptu, zapewniając jej byt jako uchodźcom w obcym kraju. W zawierzeniu, przyprowadził rodzinę spowrotem do Izraela. No dodatek poddany był bolesnej próbie podczas trzydniowej udręki, jak jest objawione w ostatnim o nim wspomnieniu w Ewangelii.
Józef, niezawodny opiekun, zgubił Jezusa w Jerozolimie. Jaki musiał być to dla niego cios! Cierpiał na myśl, że zaniedbał swe zadanie, widząc zasmuconą Maryję; po czym, kiedy odnalazł Jezusa, zostało mu przypomniane, że jest tylko Jego przybranym ojcem. A przecież Józef nie mógł nie dostrzec zaszczytu kryjącego sie za naganą. Czy to właśnie dlatego Pismo Święte nazywa go czlowiekiem sprawiedliwym? Czy nie było sprawiedliwym, że zabrał Jezusa spowrotem do domu, i czy nie zasługuje na pochwałę jego sprawiedliwość, że Jezus był posłuszny?
© 2002-2024 - Irene Thomas
Tłumaczenie polskie: Elizabeth Sikorski
