Nie jest to oryginalny obraz. Jest ikoną wzorowaną na Matce Bożej Kazańskiej. Czym jest ikona i czym różni się od innych moich obrazów?
Ikona jest formalnym, stylizowanym, liturgicznym obrazem, o którym się mówi, że jest "napisany", a nie namalowany i który rozwinął się we wschodnich kościołach. Musi przestrzegać pewne reguły, ponieważ nie jest wyrazem jednego artysty, ale całego Kościoła. Moje pozostałe obrazy są moją własną interpretacją rzeczywistości chrześcijańskiej.
Czym jest hymn w muzyce chrześcijańskiej, tym jest ikona w chrześcijańskim malarstwie.
Przygotowanie deski i techniki malowania stają się procesem medytacyjnym.
Ikonograf najpierw stosuje ciemne odcienie kolorów, na które następnie są nakładane warstwy jaśniejszych odcieni, aby pokazać, że Bóg nie usuwa ciemności, lecz ją przekształca. Samo światło nie pochodzi z zewnętrznego źródła, ale jest emitowane z przedstawionej świętej postaci, często w kształcie kręgów, ponieważ okrąg jest symbolem wieczności. Użycie czystego złotego listka przypomina nam wieczną światłość.
Układ szat na przedstawionych postaciach nie jest rezultatem ich własnego ciężaru. Ich forma ukształtowana jest poprzez koliste oświetlenie każdego stawu, tak jakby każdy z nich był sam w sobie samym centrum życia. Oczy są zazwyczaj duże, a usta małe, ponieważ ludzie święci widzą dobrze z boską mądrością i mówią niewiele, ale wypowiadane słowa są święte.
Perspektywa w ikonach celowo przeciwstawia się naszemu postrzeganiu rzeczywistości, gdyż jest to Boża perspektywa. Staje się oknem, przez które Bóg i święci są zjednoczeni z nami, a my odpowiadamy w milczącym zachwycie. Przez swe tajemnicze piękno ikona zaprasza nas do kontemplowania Boga i prowadzi nas do relacji z Nim. Ikona jest rzeczą świętą.
