“Bądź pozdrowiona pełna łaski, Pan z Tobą.” Zwracając się do Maryi, anioł zastapił Jej imię słowami: “pełna łaski”. Łaska jest dobrowolnym darem Bożym, na który nie zasłużyliśmy. Łaska jest dana za cnotę, a więc być pełną łaski znaczyło być pełną cnoty, a ponieważ pokora jest jedną z cnót, Maryja była pełna pokory.
Pokorną odpowiedzią Maryi było “Oto ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa.” Odpowiedź fałszywej pokory brzmiałaby: “Nie, Boże, ja nie jestem godna.” Prawdziwa pokora odpowiedziała: “Wielbi dusza moja Pana.”
Gdyby Maryja nie zgodziła się na plan Boży, czy Jezus przyszedłby nas zbawić? Czy próbowałby drugiego planu i wybrałby inną niewiastę, aż znalazłby kogoś, kto współpracowałby z Nim? Czy Bóg wymusiłby na kimś swój plan? On raczej szukał pokory i posłuszeństwa niewiasty, która przeciwdziałała pysze i nieposłuszeństwie Ewy. Maryja dała dostęp Zbawicielowi poprzez pokorę, którą On Ją obdarzył, kiedy uczynił Ją pełną łaski. To właśnie pokora przyciągnęła na ziemię Syna Bożego, ponieważ pokora jest antidotum pychy, pierwszego grzechu, który oddzielił ludzkość od Boga.
Maryja jest wybraną niewiastą, do której z miłością zwracał się Jezus (Jn 2:4, 19:26), niewiastą, o której prorokuje Księga Rodzaju (Rdz 3:15) i niewiastą wymienioną w Apokalipsie (Ap 12:1). Jest Bramą Niebieską, Bożą Rodzicielką, naszą matką duchową i królową Nieba i ziemi. Bóg stworzył Maryję, pełną wszelkich cnót, by była Jego dziełem.
© 2002-2024 - Irene Thomas
Tłumaczenie polskie: Elizabeth Sikorski
