Kto straci swe życie, mówi Jezus, z Jego powodu, odnajdzie je. Jezus daje nam odpowiedź na zagadkę życia. Życie jest paradoksem, który nam odsłonił ukazując nam swoją miłość.
Dopóki żyjemy jak pełzające po ziemi stworzenia, próbując zaspokoić każdą naszą potrzebę, nie odnajdziemy życia, a raczej nie odnajdziemy go dopóki nie wywrócimy do góry nogami naszego ego.
Na początku procesu zapierania się samych siebie w imię miłości Chrystusa, będziemy się czuli jakby w kokonie, z bólem odłączając się od wszystkiego i wszystkich, jednocześnie oddając się całkowicie Bogu. Wśród postaci na pierwszym planie obrazu jest ten, który dokonuje wyboru utraty życia dla Jezusa i Jego Ewangelii. Na odizolowanego w ciemności, zaczyna padać żółte światło ; odrzucając siebie, zaczyna się w tym procesie odnajdywać.
Żółta rama przedstawia Boga. Łaska Jego przemienia tych, którzy uczą się miłować jak Chrystus umiłował, by zostać wraz z Nim ukrzyżowanymi. Postać ukrzyżowanego Chrysusa jest widoczna w prawym górnym rogu. W Jezusie jesteśmy wyzwoleni i odnalezieni w miłości Boga, gdzie wreszcie zostaniemy nasyceni życiem doskonałym.
© 2002-2024 - Irene Thomas
Tłumaczenie polskie: Elizabeth Sikorski
