W przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25:1-13), pięciu roztropnych i pięciu nierozsądnych, Jezus uczy nas, że wejście do Nieba wymaga czujności. Chociaż wszystkie te druhny zasnęły czekając, pięć z nich mądrze przygotowało zapasy; miały ze sobą naczynia z dodatkową oliwądo swoich lamp, aby zapewnić jasny płomień na powitanie pana młodego.
Kompozycja obrazu ma kształt lampy, a sylwetka postaci w jej płomieniu to postać nagle powracającego Jezusa.
Jest wściekłość, żal, szok i błaganie u nieprzygotowanych panien, podczas gdy jedna z nich opuszcza scenę, za radą roztropnej panny, aby przynieść więcej oliwy do jej wygasającego płomienia.
Dlaczego roztropna druhna odmawia dzielenia się oliwą? I co to za oliwa? Oliwą jest łaska, którą otrzymujemy w sakramentach, nasze własne doświadczenie w spotkaniu z Chrystusem i nasze dobre uczynki będące na nie odpowiedzią. Żadnej z tych rzeczy nie da sięprzekazać innej osobie. Nie możemy przekazywać komuś innemu udzielanej nam przez Boga łaski aktualnej. Ta drogocenna oliwa jest nasza. I tak, nasze serca podobne są do naczyń, a sam Duch Święty je napełnia.
Kiedy nadejdzie dramatyczny czas powrotu Jezusa, czy zastanie nas pełnych pokoju w przygotowaniu, czy oszalałych w rozpaczy? Czy będziemy jak panna duchowo dojrzała, czy jak panna niewinna, lub panna radośnie spokojna, czy jak panna pokornie ukryta, czy teżjak panna mądrze doradzająca? Jeśli nie, to pospieszmy póki jest jeszcze czas, jak ta druhna, której oliwa sięko - bo Jezus jest u bramy.
